L'Odyssée de Cartier

ლორენცო ბერნინი - ბაროკოს ლომი

ბერნინი ლორენცო.

''აპოლონი და დაფნა''

მისი ადრეული ნამუშევრებით კარდინალი სციპიონი იყო დაინტერესებული. სწორედ ამ უკანასკნელის  მფარველობის ქვეშ მყოფი ბერნინი ქმნის გამორჩეულ სკულპტურებს, რომლებიც შემდგომ ხელოვანის სავიზიტო ბარათი ხდება. ყოველი ახალი ნამუშევარი გვიჩვენებს ბერნინის პროგრესს: პლუტონი და პროსერპინა (1621–22),  აპოლონისა და დაფნას ახლებური დანახვა  (1622–24). თავის ‘’დავითში’’ (1623–24) ლორენცო ფიგურას გამოსახავს, როგორც უხილავ მტერთან მებრძოლს. ბერნინის მიერ შესრულებული ტილოები კარდინალ რობერტ ბელარმინის (1623–24) პორტრეტის ჩათვლით გვიჩვენებენ ნოვატორულ მიდგომას სხეულისა და სულის ურთიერთობის მიმართ.

ბერნინის ადამიანთა სახეები გამოხატავს წამიერ დამოკიდებულებას სასტიკი რეალობისადმი. ხელოვანის მარმარილოს ნამუშევრები საშუალებას გვაძლევს დავახასიათოთ ბერნინი, როგორც ვირტუოზი , რომელსაც

თხევადი სინათლეები. ბგერების ქარიშხალი.

''მიცვალებულ ქალიშვილს ფეხზე ოქროს წვრილი, იაფფასიანი ძეწკვი ეკეთა, უმნიშვნვნელო სათამაშო, დიდი რამე რომ ჰგონიათ ადამიანებს ახალგაზრდობაში, როცა ჯერ კიდევ სენტიმენტალურნი და უგემოვნონი არიან. ზედ მიბმულ პატარა ფირფიტაზე ამოკვეთილი იყო: ''Toujours Charles''. ძეწკვი ისე იყო დარჩენილი,რომ ფეხიდან ვერ მოხსნეს.ის მოგვითხრობდა სენის სანაპიროს ტყეებში გატარებულ კვირადღეებზე, სიყვარულსა და გიჟმაჟ ახალგაზრდობაზე, პატარა საოქრომჭედლო დუქანზე სადმე ნეიში, სხვენზე გატარებულ სექტემბრის ღამეებზე...''

ერიხ მარია რემარკი . ''ტიუმფალური თაღი''.

''სიკვდილი- აი, რაშია ჭეშმარიტი სიდიადე.მასში აღწევს ადამიანი სრულყოფილებას და ისიც, მოკლე ხნით...''